@misc{Kozdęba-Murray_Halina_Wątki_2016,
 author={Kozdęba-Murray, Halina},
 abstract={Zbigniew Herbert w korespondencji z prof. H. Elzenbergiem pisał kilkakrotnie o swojej młodzieńczej fascynacji filozofią F. Nietzschego. Uwagi poety na ten temat można także odnaleźć w archiwum jego lektur filozoficznych. To co łączy poetę i niemieckiego filozofa to zamiłowanie do presokratyków, oraz wierność ziemi, a niechęć do platonizmu, według którego świat rzeczywisty nie jest tym, co znajduje się hic et nunc. Herbert, podobnie jak Nietzsche, uważa, że życie w całej jego różnorodności i zmienności nie może być ujęte w karby abstrakcyjnych pojęć filozoficznych. Nietzscheański „mit wiecznego powrotu”, znaczenie odwagi w życiu człowieka, a także kwestia wartości w świecie post mortem dei to zagadnienia, które odbijają się echem w poezji Herberta oraz w jego dramacie Jaskinia filozofów, w którym odnaleźć można liczne aluzje do dzieł Nietzschego, takich jak przede wszystkim Narodziny tragedii i Tako rzecze Zaratustra. W osobie Sokratesa poeta prowadzi jednak polemikę z nietzscheanizmem na gruncie istnienia wartości obiektywnych, niezależnych od subiektywnych wyborów człowieka i jego indywidualnej „woli mocy”. Herbert, podobnie jak jego mistrz prof. Elzenberg, nie traktuje „nihilizmu” jako punktu wyjścia dla kreowania nowych wartości, lecz próbuje wskrzesić wartości stare, zakorzenione w kulturze i tradycji europejskiej.},
 type={artykuł},
 publisher={Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie},
 title={Wątki nietzscheańskie w wybranych wierszach Herberta oraz w dramacie "Jaskinia filozofów"},
 address={Częstochowa},
 year={2016},
 language={pol},
 keywords={nihilizm, wartości, mit wiecznego powrotu, idealizm, sztuka apollińska},
}