@misc{Płóciennik_Michał_Capaxualno_2014,
 author={Płóciennik, Michał},
 abstract={Śmierć stanowi centralny problem, czy raczej tajemnicę, w myśli hiszpańskiego (pre-)egzystencjalisty Miguela de Unamuno, jest swoistym horyzontem, wobec którego ona przebiega i o który nieustannie się rozbija. Unamuno był dogłębnie przeniknięty jednoczesną fascynacją, niekiedy wręcz tęsknotą i przerażeniem względem misterium mortis jako misterium fascinosum et tremendum. Postrzegał ją w kategoriach capaxualno-możliwościowych, jako bramę „ku”. To ukierunkowanie można zasadniczo sprowadzić do wersji ostatecznościowych, dokonujących się w śmierci: do życia wiecznego i nieśmiertelności oraz do unicestwiającej nicości, co z perspektywy obecnej sytuacji jest nierozstrzygalne. Jedno jest pewne: śmierć jest miejscem ujawnienia tożsamościowego i prawdziwości ostatecznego sensu, choćby miał się nim okazać bezsens. Wszystko albo nic, tertium non datur. Jedyną instancją umożliwiającą antycypację owej finalności, i to na własną korzyść, jest nadzieja. I to nie ta, która umiera ostatnia, ale ta, która nie umiera nigdy, nawet w śmierci, choć zostaje pozbawiona sama siebie, a raczej swojego podłoża.},
 type={artykuł},
 publisher={Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie},
 title={Capaxualno - możliwościowy charakter tajemnicy śmierci w filozofii Miguela de Unamuno. Między nadzieją nieśmiertelności a rozpaczą unicestwienia},
 address={Częstochowa},
 year={2014},
 language={pol},
 keywords={filozofia śmierci, egzystencjalizm, Miguel de Unamuno, nadzieja},
}