@misc{Dziurkowski_Dawid_Cesare_2016,
 author={Dziurkowski, Dawid},
 abstract={Cesare Beccaria zapoczątkował nowy sposób patrzenia na prawo karne, w tym i karę śmierci. Jego zdaniem, pozbawianie ludzi życia przez organy władzy państwowej w warunkach niezakłóconego spokoju powinno być zabronione, ponieważ nie przynosi żadnego pożytku. Niemniej jednak dopuszczał dwa wyjątki od powyższej reguły. Skazanie na śmierć człowieka można usprawiedliwić: 1) kiedy dana jednostka po pozbawieniu jej wolności nadal posiada znaczące wpływy zagrażające bezpieczeństwu państwa lub wtedy, gdy naród traci albo odzyskuje wolność, oraz 2) w sytuacji, gdy mamy do czynienia ze stanem anarchii. Ponadto opowiadał się za sprawiedliwą karą, która może taką być wyłącznie, gdy nie będzie przekraczała miary surowości odpowiedniej do powstrzymania ludzi od popełniania przestępstw. Widać wyraźnie, że włoski prawnik i pisarz polityczny całą swoją filozofię sankcji represyjnych opierał na utylitarystycznej koncepcji prawa karnego, przy jednoczesnym redefiniowaniu sprawiedliwościowego (retrybucyjnego, wyrównawczego) ujęcia kary kryminalnej, zachowując w niej limitowaną funkcję winy. Beccaria prezentował jasno zadeklarowane stanowisko. Niemniej jednak, rozpatrując samą koncepcję utylitaryzmu pod kątem jej relacji do kwestii karania śmiercią, dochodzimy do wniosku, że nasza aprobata bądź dezaprobata względem kary głównej zależy od odpowiedzi na pytanie, czy stracenie danego zbrodniarza będzie dla innych jednostek użyteczne, indyferentne, czy kryminogenne?},
 type={artykuł},
 publisher={Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie},
 title={Cesare Beccaria: Utilitarianism and the Capital Punishment},
 address={Częstochowa},
 year={2016},
 language={eng},
 keywords={kara śmierci, utylitaryzm, życie, prawo, Beccaria},
}