@misc{Topić_Kristina_Psychology_2018,
 author={Topić, Kristina and Čolak, Iva},
 abstract={W artykule niniejszym autorki odnoszą się do aktualnego problemu dostępu do wychowania i kształcenia, obejmującego zarówno psychologię, jak i pedagogikę. Opierając się na swoim doświadczeniu w zakresie antropologii edukacyjnej oraz jako pedagoga w prywatnym przedszkolu pracującym w oparciu o podejście M. Montessori, Kristina Topić zapewnia teoretyczne podejście do wychowania i edukacji w sektorze edukacyjnym w Mostarze (Bośnia i Hercegowina). Pomimo tego, że tekst dotyczy jednego miasta, zaobserwowane wzorce i zachowania można znaleźć w każdym innym miejscu. Pielęgnując indywidualne podejście do każdego dziecka i biorąc pod uwagę jego potrzeby, zachęca się je do samodzielnego uczenia się, umożliwiając i wspierając w rozwijaniu pewności siebie i samorealizacji. Podany przykład, pochodzący z przedszkola, zawiera przegląd praktyk, które zachęcają dziecko do prawidłowego rozwoju, aby stać się ludźmi, którzy będą w stanie tworzyć i dokonywać dobrych wyborów w życiu. Poprzez psychologię praktyczną, Iva Čolak, formułuje odpowiedź na pytanie, dlaczego wskazane wyżej praktyki są tak ważne. Poprzez swoje doświadczenia w pracy z młodymi ludźmi, którzy cierpią z powodu popełnianych błędów w wychowaniu i kształceniu. W celu odpowiedzi, dlaczego indywidualizacja podejścia, samodzielność w uczeniu się i wspieranie w rozwoju są ważne, psychologia może dostarczyć pewnych interpretacji. Iva Čolak z perspektywy swojego doświadczenia w pracy z młodzieżą w Klinice Psychiatrii w Mostarze rozważa konsekwencje, które (zgodnie z teorią i praktyką) mają pewne przyczyny w podejściu do wychowania młodych ludzi oraz w zachowaniach, które zostały (bądź są) wzmacniane poprzez systemy oceniania i wczesne informacje zwrotne od dorosłych. Pracując z młodzieżą, przedstawia ona case study studentki o skrajnie niskiej samoocenie i niezwykle wysokim perfekcjonizmie będących przedmiotem terapii poznawczo-behawioralnej. Omówione zostało, jak i dlaczego te zjawiska są powiązane. Niektóre czynniki ryzyka (zgodnie z biopsychospołecznym modelem choroby / dobrego samopoczucia) są powiązane z kontekstem psychologicznym i społecznym. W ten sposób, poprzez edukację rodziców i wychowawców, możemy mieć szansę na poprawę zdrowia psychicznego dzieci i dorosłych. Podsumowując, Autorki sugerują współpracę i interdyscyplinarne podejście. Edukacja, psychoterapia i profilaktyka mają ze sobą wiele wspólnego. Podejście Montessori nie jest jedynym, które zajmuje się relacjami między tymi pojęciami, ale w jego fundamentach znajdują się podstawy, które pomagają reagować na czas.},
 type={artykuł},
 publisher={Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie},
 title={Psychology within Montessori pedagogy – theory and practice},
 address={Częstochowa},
 year={2018},
 language={eng},
 keywords={Montessori, wychowanie, edukacja, psychologia, samorealizacja},
}