@misc{Buda_Stanisław_Historia_2019,
 author={Buda, Stanisław},
 abstract={W części pierwszej skupiam się na kwestii postępu, w szczególności postępu w filozofii. Postęp filozoficzny posiada pewną szczególną właściwość, którą dzieli z procesem stawania się lepszym człowiekiem. Jest nią nieustanne znajdowanie się „w drodze”. Droga ta jest nie tylko zakotwiczona w Absolutnie Doskonałym, lecz warunkuje i stymuluje zmierzającą ku prawdzie refleksję dotyczącą więzi pomiędzy Nim a nami. Wolno nam przyjąć, że trzon tej refleksji stanowi filozofia. Część druga poświęcona jest paradoksalnej naturze najogólniej pojmowanej pamięci. Zakładam, że warunkiem świadomości pewnej treści jest jej dezaktualizacja, czyli jej przeniesienie do sfery pamięci. Pamięć jest ciągle aktualizowanym i wciąż na nowo porządkowanym obrazem wszystkiego tego, co kiedykolwiek zostało przez podmiot relegowane z bycia, po to, aby można je było zastąpić czymś innym. Fundamentem tego porządku jest pewna aksjologia. W części trzeciej pokazuję, w jaki sposób naszkicowana koncepcja pamięci stosuje się do opisu mechanizmu ewolucji myśli filozoficznej. Filozofowanie „w drodze” polegałoby na dwóch nieustannie ponawianych czynnościach: na rekonstruowaniu tego, co ma być negowane, a więc na ujmowaniu dotychczasowego dorobku filozoficznego w jego całościowości, oraz na jego negowaniu. Negowanie to dotyczyłoby całości tego dorobku jako aksjologicznie zrekonstruowanej jedności. Nowy system jest uświadamiany tylko jako szereg konsekwencji negacji stanu dotychczasowego. W zasadzie cała filozoficzna praca koncentruje się na konstytuowaniu owego dotychczasowego stanu, jego domniemanej jedności. W krótkiej części czwartej kreślę perspektywy dalszych rozważań.},
 type={artykuł},
 publisher={Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie},
 title={Historia filozofii jako pamięć},
 address={Częstochowa},
 year={2019},
 language={pol},
 keywords={pamięć, świadomość, istnienie, postęp, historia filozofii},
}