@misc{Macias_Magdalena_Nadciśnienie_2020,
 author={Macias, Magdalena and Doskocz, Jacek and Wanot, Bartosz},
 abstract={Ciśnieniem tętniczym krwi określa się siłę, z jaką krążąca w organizmie krew napiera na ściany tętnic. Nadciśnienie tętnicze zostaje stwierdzone, gdy średnia co najmniej dwóch pomiarów dokonanych podczas dwóch różnych dni, wykonanych o tej samej porze, jest wyższa lub równa 140 mmHg (ciśnienie skurczowe) lub 90 mmHg (ciśnienie rozkurczowe). Predyspozycje do rozwoju nadciśnienia tętniczego krwi mogą wynikać z niemodyfikowalnych czynników wrodzonych w postaci mutacji genetycznych. Istnieje również szereg zewnętrznych – modyfikowalnych - czynników ryzyka nadciśnienia zależnych od każdego człowieka. Na pierwszym miejscu należy wymienić nadwagę i otyłość. Inne czynniki środowiskowe mające wpływ na pojawienie się wysokich wartości ciśnienia krwi to: stres, używki oraz dieta z dużą zawartością soli. Leczenie niefarmakologiczne dotyczy przede wszystkim modyfikacji stylu życia: normalizacji masy ciała, przestrzegania odpowiedniej diety z ograniczeniem nadmiernego spożywania soli, nasyconych tłuszczów zwierzęcych, alkoholu, zwiększeniem podaży potasu, magnezu i wapnia, zaprzestania palenia tytoniu, unikania przewlekłego stresu, zwiększania regularnej aktywności fizycznej oraz odpoczynku głównie nocnego. W leczeniu farmakologicznym stosuje się głównie leki z 5 podstawowych grup: diuretyki, beta-blokery, antagoniści wapnia, blokery kanałów wapniowych, inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI), leki blokujące receptor AT1 (ARB).},
 type={rozdział},
 publisher={Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie},
 title={Nadciśnienie tętnicze - jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych},
 address={Częstochowa},
 year={2020},
 language={pol},
 keywords={nadciśnienie tętnicze, dieta, farmakoterapia nadciśnienia, czynniki ryzyka},
}