@misc{Skoczek_Monika_Alkoholizm._2020, author={Skoczek, Monika and Grzyb, Konrad and Wanot, Bartosz}, abstract={Uzależnienie od alkoholu zwane alkoholizmem jest zbiorem zachowań autodestrukcyjnych uporczywie powtarzanych, które mają konsekwencje społeczne lub zdrowotne bądź dotykające jakichkolwiek dziedzin życia i powodują jego destrukcję. Pomimo tego spożywanie alkoholu jest kontynuowane i regularnie powtarzane. Istnieją metody kwestionariuszowe, które wspomagają rozpoznanie uzależnienia od alkoholu lub picia problemowego. Diagnoza nozologiczna oparta jest o opisane objawy i kryteria mające występować w określonej liczbie i w określonym czasie, przez Klasyfikacje Zaburzeń Psychicznych i Zachowania (ICD-10). Alkohol jest przyczyną wielu chorób i ma negatywny wpływ na układ nerwowy, układ oddechowy, układ krążenia, układ odpornościowy, układ kostny, układ wewnątrzwydzielniczy czy układ pokarmowy. Dobrze znanym zagadnieniem w uzależnieniu od alkoholu są jego konsekwencje społeczne jak i prawne, które mają również obliczony wymiar finansowy. Występuje również wymiar nieprzekładający się na pieniądze - dramaty osobiste i moralne zarówno osób pijących jak i ludzi ich otaczających. Przebieg uzależnienia podzielony jest w literaturze fachowej na następujące po sobie fazy, które odzwierciedlają pogłębiającą się zależność i dominację alkoholu w życiu osoby uzależnionej. Od fazy ostrzegawczej, która przejawia się piciem rekreacyjnym, stopniowo narastającymi „okazjami”, po fazę chroniczną, w której używanie alkoholu jest codziennym nieodzownym elementem życia. Cały czas najskuteczniejszą formą leczenia jest psychoterapia, która jest częstokroć wspomagana farmakoterapią. Psychoterapia może występować zarówno w oddziaływaniu indywidualnym jak i grupowym, występuje również zróżnicowanie w systemie leczenia, który może być ambulatoryjny (dochodzony) jak i stacjonarny (całodobowy). Psychoterapia ma na celu uświadomienie konsekwencji picia osobom uzależnionym, ale również ćwiczenie zachowań abstynencyjnych, zwiększanie motywacji do zmian w stylu życia związanego z piciem, a także radzenia sobie z nawrotami oraz emocjami, które mogą do nich doprowadzić. Wśród znanych środków farmakologicznych wspomagających leczenie, wymieniamy takie, które mają na celu działania awersyjne (disulfiram, naltrekson), wspomagające przywrócenie równowagi neuroprzekaźnikowej (akamprozat), czy ograniczające doznawanie przyjemności związanej z używaniem alkoholu (nalmefen). Leczenie uzależnień w Polsce stawia przed chorymi cel życia w całkowitej abstynencji i rozwijanie umiejętności życia bez alkoholu. Coraz powszechniej na świecie (ale też w Polsce) za sukces leczenia uznaje się znaczne ograniczenie spożywania alkoholu przez osoby uzależnione.}, type={rozdział}, publisher={Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie}, title={Alkoholizm. Leczenie i skutki}, address={Częstochowa}, year={2020}, language={pol}, keywords={alkoholizm, leczenie alkoholizmu, konsekwencje alkoholizmu, nadużywanie alkoholu}, }